Dicky maakt een kleine pandabeer voor haar kleinkind. Het moet een grappige beer worden met een lieve uitstraling. Daarvoor heeft ze een mooi voorbeeld van een jonge panda beer opgezocht.
kleine panda
Hierboven is de beer al bijna af, het moeilijks zijn de oren, waar zitten ze precies, wat is de mooiste vorm.
Het is heel goed gelukt door de houding, het lachende mondje en de kleine ogen, meteen vertedering op te roepen. Het is best moeilijk, maar als het lukt je beeld de juiste uitdrukking mee te geven is dat een extra kick.
Mooie oogjes, lieve lach, wat een schatje.
Het opruwen van een deel van het hoofd en lijf geeft een zacht effect en is meteen het een goed contrast. De panda is immers zwart wit.
Het menselijk lichaam boetseren is heel interessant. De vormen zijn prachtig een heel inspirerend. Dat zie je aan alle mooie beelden in musea, kerken en aan gebouwen. Voor cursisten is het een uitdagend onderwerp. Tegelijk is het voor een beginner heel moeilijk.
Ton heeft een vrouwen lijf geboetseerd in rode klei
De vormen van een lichaam zijn heel complex. De verhoudingen heel belangrijk. Voor een beginner is een torso een aantrekkelijke werkvorm. Je kunt je consenteren op de grote lichaamsvorm. Het hoofd, de handen en de voeten kun je weg laten. Ton heeft hier voor het eerst een vrouwen lichaam geboetseerd.
Vrouwen torso van Ton. Deze torso is het resultaat van 5 proeflessen
Hier zie het zoeken naar de verhoudingen en de vormen van de borstkas en de buik. Hoe zitten de benen eigenlijk aan de romp. De cursist heeft dit in 5 proeflessen gedaan.
De benen van een jonge man kleien
Wim is de romp van een jonge man aan het maken is. Als hulp middel heeft hij de verhoudingen van een lichaam op een raster gezet. Dit helpt hem om de juiste lengtes van de lichaamsonderdelen te bepalen.
Het boetseren van een portret is een moeilijke opgave.
Wim heeft zich als doel gesteld een portret te maken van zijn vrouw.
Eigenlijk is het beter om de persoon die je wilt maken voor je te hebben zitten, zodat je hem of haar ruimtelijk kunt zien.
Van foto’s interpreten is veel lastiger, omdat ze plat zijn.
Maar goed, dat kan nu eenmaal niet altijd.
Het is belangrijk goed te beginnen. De kop boetseer je op een lange stok, zorg ervoor dat hij vergenoeg boven de grond zweeft, want je moet ook goed bij de kin en hals kunnen komen.
De begin vorm van het hoofd.
De basis vorm is eigenlijk het belangrijkst, dat bepaalt de verhoudingen. Een hoofd is een soort ei, met de kin als punt. De hoogt, lengte en breedte bepalen of iemand lijkt. Voor de gelijkenis is het ook heel belangrijk hoe het hoofd op de nek staat.
Hoe draagt iemand zijn hoofd.
Je kunt een persoon aan zijn schaduw achter een laken herkennen, dat betekent, dat veel details er niet toe doen om iemand te herkennen. Wel de grote vorm en lijnen.
Lang vormen en bijsturen
Als je met foto’s werkt, zorg er dan voor dat je van alle kanten foto’s maakt.
Nu is de grote vorm naar tevredenheid en kan het zoeken naar de positie van de ogen, neus en mond beginnen. Daar voor kun je hulp lijnen trekken. Plaats neus, ogen, mond en oren eerst vooral niet te precies, zodat je ze makkelijk weg kunt halen of verplaatsen.
Haar en oogkassen aanbrengen.
Maak je meteen een mooi oog en zit het niet op de goede plek, dan heb je er niks aan. Gun je zelf de vrijheid om te blijven zoeken en veranderen. Dan krijg je het beste resultaat.
Wim heeft lang en gedetailleerd aan zijn portret gewerkt.
Details aanbrengen
Het haar is ook belangrijk, want het vormt een volume wat zorgt voor herkenning.
Alles zit erop, nu de uitwerking nog.
De ogen zijn het moeilijkst, daar ga ik later wel eens op in.
Ook de mond zorgt voor veel uitdrukking, hier is ze nog te strak.
Wel zie je al mooi de vormen van de wangen en hoe de mond en kin eruit komt.
Het portret na het bakken
Als het portret klaar is wordt het uitgehold en gebakken.
We hebben kranten op de stok gedaan, zodat het al gedeeltelijk hol is. Voor de zekerheid lichten we de schedel en kijken of de wanddiktes egaal zijn.
Het bakken is goed gegaan.
Je kunt hier zien dat de uitstraling van gebakken klei weer heel anders is.
Het is een mooi dromerig hoofd geworden.
In de moderne beeldhouwkunst worden heel veel verschillende materialen gebruikt.
Het enige criterium is, dat het ruimtelijk moet zijn, maar dat hoeft ook al niet eens.
In onze cursus gaan we wel uit van een ruimtelijk object, dat vaak bestaat uit één soort materiaal, klei, hout, steen, was, enz.
Soms hebben we hulpmiddelen nodig om het werkstuk overeind of bij elkaar te houden, zoals een armatuur of wapening.
Deze materialen zijn dan puur functioneel. Het wordt een hele uitdaging, wanneer je twee materialen wilt combineren puur voor de vorm.
Joke ging deze uitdaging aan en probeert een serie werkstukken te maken waarin dat het doel is.
Zo heeft ze deze mooie speksteen vorm met gat gecombineerd met een stuk glas. Ze volgt ook een glascursus, vandaar dat ze vormen uit glas kan snijden. Dat vergt wel enige oefening.
Past het wel goed?
Nog maar eens passen
Glas en speksteen
De twee materialen moet mooi bij elkaar passen, elkaar versterken en aanvullen. Ook de vormen van de materialen moeten goed samen gaan.
Elkaar aanvullen, of juist contrasteren, het werk moet er interessanter van worden.
Als dat is bereikt heb je nog de technische kant, hoe pas je het in elkaar?
Hoe blijft het zitten? Hoe zet ik het neer?
In dit geval van speksteen gecombineerd met glas is het een heel precies werkje van passen, nog eens vijlen, weer passen net zo lang tot het goed zit.
Een vorm in speksteen gecombineerd met glas
De combinatie van de lichte kleur speksteen en het wittige glas is goed gekozen.
Het glas snijd door de steen heen en kan hem dragen.
Het glas klemt zichzelf om de steen.
Door de kleur, de vorm van het glas en de manier van neerzetten, wordt het een heel licht beeld.
De steen alleen had dit niet kunnen bereiken.
Smeden is een boeiend ambacht, het is al heel oud en het is fascinerend om naar te kijken.
Bij veel mensen leeft de wens, om het ook eens te proberen of te leren. Je kunt dat op veel plaatsen doen, o.a. in mijn werkplaats.
Ik verzorg kennismakingsworkshops smeden, daar leer je de eerste beginselen van het smits vak. Wanneer je echt de smaak te pakken krijgt kun je een korte cursus volgen, waarin je nog meer basis technieken leert.
Bart smeed een spijker
Een spijker smeden
Hier smeed Bart een spijker, met deze opdracht leer je hoe heet het vuur moet zijn, hoe warm je ijzer/werkstuk wordt, hoe hard je moet slaan, hoe je ijzer langer maakt en dunner. Je leert hoe je de hamer vast moet houden en hoe je het aambeeld gebruikt.
Je leert wat je hamer niet kan en het aambeeld wel.
In de eerst fase van het leerproces ben je nog veel met de techniek bezig, later komt het maken van een mooie vorm ook aan de orde.
Wil je het ook eens proberen, bel me en maak een afspraak.
Hout is een prachtig materiaal om beelden van te maken. Maar het is ook eigenwijs, heeft zijn of haar eigen wil. Die moet je ontdekken en ermee spelen, dan is werken met hout een feest.
Maandag 11 september om 19.30 start de cursus beeldhouwen in hout in de Nonnendaal weer.
Als je het leuk vind om met je handen te werken, mooie vormen te ontdekken en iets te leren dan is deze cursus een goede keus.
De cursus bestaat uit 30 lessen voor € 480,- , dat is € 16,- per les
We beginnen om 19.30 en stoppen om 22.00
Gereedschap is aanwezig.
Hout moet je zelf mee brengen.
Het is ook mogelijk om 10 lessen te kopen voor € 180,- dat geld dan voor een half jaar. Aanmeldingsformulier downloaden.
Mooie vormen met gat, gemaakt door Koby
We zijn met een leuke groep, er kunnen nog cursisten bij.
De sering is eigenlijk geen boom maar een struik.
Ook struiken kunnen mooi beeldhouwhout leveren, hun stammen worden misschien iets minder dik, maar het hout is vaak fraai.
Dat geld zeker voor de sering. Afhankelijk van de kleur van de bloemen zitten er mooie rode of paarse kleur patronen in het hout.
De kop van het spookje
Het onderlijf van seringenhout
Werken aan de verbinding met de kop
De takken kunnen door snoeien heel dicht bij elkaar zitten, of soms vergroeid raken. Het hout is hard en vast van structuur. Het is goed goed te bewerken, je kunt er mooie details in snijden.
Frederyk heeft een samen gesteld beeld gemakt van verschillende stukken seringenhout.
Het spookje heeft een kop van een veel vertakt stuk gekregen. Het lijf is onder ook knoestig door het vele snoeien, de vormen die daardoor ontstaan heeft ze goed gebruikt voor billen en bovenbenen.
De armen en een stuk van de benen zijn er later aangezet met een duvel en lijm.
De handen
Onderlijf van seringenhout
De kop van het spook is gemaakt uit een stuk met veel takken.
Het onderlijf van seringenhout
Het spookje is inelkaar gezet
De achterkant van het spookje
Het spook zit er parmantig bij.
Helemaal af, nu nog in de olie.
Ruimtelijkwerken, beeldhouwen in hout, smeden en boetseren
Het wordt een hele uitdaging, wanneer je twee materialen wilt combineren puur voor de vorm.
