Frederyk heeft lang gewerkt aan haar duif met jongen uit Japanse Kastanje. De inspiratie voor het werkstuk kwam van de tortelduif die op haar balkon een nest had gemaakt in een lege bloempot. De manier waarop de duif haar jongen voedde had veel indruk op haar gemaakt. Vooral het geweld, waarmee de jongen zich in de keel van de moeder duif stoten. Inspiratie voor een werkstuk vind je overal om je heen. Vaak vinden cursisten het moeilijk om te bedenken wat ze zullen gaan maken. Ook voor kunstenaars is het soms moeilijk om weer nieuwe inspiratie te vinden.
De duif op haar bloempot
De grote stam Japanse kastanje kon heel goed gebruikt worden voor dit beeld. Er zat een flinke tak aan voor de staart en de stam werd het lijf en de twee jongen. Fredryk heeft het beeld lucht gegeven door tussen de bloempot en de duif openingen te maken.
De duif met jongen van voren gezien.
De druiven ranken die zich eerst achter de staart bevonden heeft ze eraf gehaald. Vaak is minder beter dan meer.
Eén keer eerder heb ik dit onderwerp behandeld. Eigenlijk zou ik dat vaker kunnen doen, want het is heel belangrijk. Hoe verzin je iets om te maken? Voor Yvonne is hier een boek wat ze mooi vindt haar inspiratie bron.
De kleine prins op zijn planeet.
De kleine prins op zijn planeet is een verhaal, wat tot de verbeelding spreekt. Je kunt er over fantaseren wat hij daar beleeft. Als je er een beeld van maakt, visualiseer je het als het waren en gaat het weer een eigen leven leiden. Als je het verhaal niet kent, denk je, bij het zien van het beeld, misschien: wat doet dat ventje op die bol?
De kleine prins op zijn planeet, wordt door Yvonne vast gezet.
Wat heeft hij raar piekhaar. Of wat is dat voor reus op een wereldbol? Of zou het iets met voetbal te maken hebben? Zo komen er weer allerlei nieuwe beelden en associaties bij mensen boven. Dat is het leuke van verbeelding.
Dieren zijn een rijke inspiratie bron voor beeldhouwers.
Denk maar eens aan de vele leeuwen, adelaar en paarden standbeelden.
Je kunt het ook dichterbij huis zoeken en je eigen huisdier maken.
Frederyke heeft last van konijnen in haar moestuin, daarom maakt ze een stoer konijn, als konijnen verschrikker.
Het begin van de kop
De ogen vormen
Nog meer weg halen.
De kop van opzij
De tanden zitten erin.
Alle vormen rond maken.
Als je een dier wilt maken moet je het eerst goed bestuderen en de karakteristieke vormen van het dier benadrukken.
Bij een konijn zijn dat natuurlijk de oren en het snoetje met de tanden en het staartje. Het is goed om wat schetsen te maken, ook als je aan het werk bent kan het helpen om even te tekenen wat je in je hoofd hebt. Het moeten geen kunstwerken zijn, het is een hulp middel. Het helpt ook goed in de communicatie met je docent.
Schetsen voor het konijn
Frederyke begint met de kop, mooie lange oren, het snuitje met de tanden.
Het beeld wordt opgebouwd uit verschillende delen en later in elkaar gezet met pluggen en verlijmd. Hieronder zie je de stukken voor de poten, de staart, het lijf en de kop.
Konijn in delen van berkenhout
Als alle onderdelen klaar zijn, kun je ze in elkaar zetten. Je moet zorgen dat de vlakken goed op elkaar passen. De uitstekende delen kun je na het lijmen nog verwijderen zodat het beeld één geheel wordt.
Het lijf met de poten
Het staartje
De kop zit erop.
De voorpoten passend maken.
Om de gaten voor de pluggen precies tegenover elkaar te maken vergt enige oefening. Markeer met houtskool hoe ze op elkaar passen, boor dan in één deel gaten. Steek de pluggen erin en wijf aan de onderkant wat houtskool. Plaats dan het beeld op elkaar en maak gebruik van je markering. Op de plaatsen waar de houtskool is achter gebleven boor je vervolgens de tegen gaten.
Konijn in volle glorie
Het konijn van berkenhout
Konijn met boks pootje
Het is een prachtig konijn geworden.
Gebruik vooral je fantasie, dan zul je versteld staan wat er uit komt.
Frederyke heeft het beeld later nog beschilderd.
Herman is een meester in het boetseren van kleine dierfiguren.
Hij haalt zijn inspiratie uit dierenboeken en natuur tijdschriften.
Je kunt het niet zo gek bedenken of hij heeft het dier al eens in klei gemaakt.
Behalve de regenworm wil maar niet lukken. Hij heeft één keer een poging gedaan, toe is hij helaas gebroken.
De kleine tijger van Herman
De kleine tijger zit op een tak, zijn dieren zitten meestal ergens op.
Boetseer technisch is dat slim, zo zijn de tere poten beter beschermd tegen afbreken. Dieren worden vaak gefotografeerd, als ze ergens opzitten.
Herman werk intuïtief, hij begint gewoon en na een paar lessen zit er een aantrekkelijk diertje je aan te kijken. Ondanks zijn beperkte zicht, slaagt hij erin het karakter van het dier vast teleggen.
Het voorbeeld ligt er naast en word op het stuk hout getekend
De verkleuring in het hout is hier al te zien.
Dicky aan het werk.
de eerste ronde vormen.
Nog veel werk te doen.
Met de motorzaag ingekort.
Een ronde vorm is moeilijk in te klemmen.
Het hoekkige moet eruit.
De vorm wordt duidelijker.
Steeds maar zorgen dat het rond wordt.
En voorzichtig inklemmen.
Het eindresultaat.
De verkleuring in het hout komt mooi uit.
Een ammoniet uit notenhout hakken
Een mooi lijnenspel.
Dat het niet symetrisch is maakt het spannend.
De ammoniet van notenhout.
Ammoniet gebeeldhouwd uit notenhout.
Notenhout is bekent, omdat het door meubelmakers gebruikt wordt. Het is ook mooi hout voor beeldhouwers. In de zomer van 2015 is Dicky begonnen met een flink stuk.
Haar idee is om een ammoniet te hakken uit dit stuk hout. Eerst zagen we een breed stuk uit een stam die zich in tweeën splitst. Daarop wordt grof weg de vorm van de ammoniet getekend. Dan begint het hakken.
Ze begint er aan tijdens de workshop beeldhouwen bij Stip24
in Oostenrijk.
Een ammoniet of slakkenhuis is een prachtige vorm, het lijkt simpel, maar is erg moeilijk om te maken. Alles moet mooi rond en regelmatig van vorm worden. Dat is ook de belangrijkste opgave voor Dicky. De vorm moet mooi rond en regelmatig lopen.
In het hout zit een prachtige verkleuring, die na verloop van tijd steeds beter tevoorschijn komt. Maar ook heeft het hout een bepaalde groeirichting en structuur, die het bewerken soms erg lastig maken. Na heel wat uren cursus, bijna een jaar verder is het beeld eindelijk af.
Het is prachtig geworden, een mooie vorm, het kleur effect van het komen goed uit. En dat het niet helemaal symmetrisch is maakt het spannend en geeft de vorm beweging.
Notenhout kun je goed bewerken, het is matig hard. de kleur is grijs bruin, tot donkerbruin.
Collega kunstenaar/docent Saskia de Rooy heeft een mooi stuk geschreven over lesgeven in ruimtelijk werken. Hier de link naar het artikel: Wat wil ik mijn leerlingen leren.
Joel Shapiro is een kunstenaar die, op het eerste gezicht heel simpele beelden en tekeningen maakt. In zijn beelden en tekeningen onderzoekt hij belangrijke basis vragen van het vak beelden maken.
Een beeld van Joel Shapiro. Hij werd in 1941 geboren in New York. ( deze tekst komt uit een catalogus van het Stedelijk Museum 1985)
“Verticaliteit is een kernvraag in de beeldhouwkunst.
Hoe krijg je massa van de grond, de lucht in.”
Wanneer je een beeld maakt kom je bijna altijd dit probleem tegen.
Zoals dit beeld hier boven staat kan eigenlijk helemaal niet het valt om.
Bij het maken van een beeld van klei hebben we ook hulp en steun middelen nodig om het overeind te houden, omdat klei van zichzelf de neiging heeft in elkaar te zakken.
Wanneer je een beeld van hout of steen maakt, moet je het zo plaatsen dat het in evenwicht is. Als dat niet zo is of je wilt het zelf anders, zal je het op een contra gewicht moeten zetten (sokkel).
Hoe je dat doet maakt heel veel uit voor de zeggingskracht van je beeld.
Kijk maar naar het beeld hierboven.
Momenteel is er een prachtige expositie van Barbara Hepworth in het Kröller Müller museum. de expositie duurt nog van 17-04-2016
Prachtig beeld “Mother and Child” 1934, Tate Londen
Barbara Hepworth werkt veel in hout en steen.
Haar beelden hebben perfect afgewerkte vormen en zijn zeer inspirerend. De organische vormen taal, de abstractie en de met doorkijkjes .
Ze gebruikt veel verschillende hout en steen soorten.
Later wordt de verhouding tussen de buiten en de binnenkant van het beeld haar belangrijkste thema.
Om een goed beeld te kunnen maken heb je inspiratie nodig.
Waar vind je die?
Dat is best een lastige vraag.
Sommige mensen hebben altijd ideeën in hun hoofd en kunnen daar uit putten.
Heb je dat niet, dan kun je eigenlijk overal zoeken.
Kranten, natuur, foto’s, boeken, reizen, verhalen, belevenissen, films, kunstenaars, een steen, een stuk hout, enz.
De inspiratie moet vertaalt worden in een idee en omgezet in materiaal, het moet ruimtelijk gemaakt worden.
Het beeld van Hans is een mooi voorbeeld, hij liet zich voor dit beeld van klei en koper inspireren door het prachtige foto boek Natural Fashion. Daarin staan kleurrijke foto’s van jonge mensen die zich versieren met bladeren, bloemen, takken en verf.
Het beeld is gemaakt van zwart bakkende klei, het gezicht is beschilderd. De hoofd tooi van bananen bladeren heeft Hans uit een koperplaat gemaakt. Het koper is mooi groen gepatineerd.
Het beeld is gemaakt van klei, met een hoofd versiering van koperplaat.
Om een beeld te kunnen maken, heb je inspiratie nodig. Soms is het best moeilijk om een goed onderwerp voor een beeld te bedenken.
Je kunt je laten leiden door het materiaal wat je gebruikt, de vorm van de steen of het hout.
Je kunt ook een verhaal of gebeurtenis als uitgangspunt nemen.
Hans heeft een mooi beeld gemaakt van een treurende duif.
De duiven heeft hij eerst van was gemaakt en daarna heeft hij ze gegoten in brons.
Treurende duif
Prachtig zijn de detail van de poten, de snavel en de ogen.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen