Lidwine heeft dit ogenschijnlijk eenvoudige beeld gemaakt, uit kersenhout. Het is een prachtige subtiele vorm geworden. In eerste instantie ziet het er simpel uit, maar het beeld fascineert door de kleur verschillen, de scheur en de vorm.
Het beeld voordat het in de olie is gezet
kersenhout
Ze heeft de vorm van het blok hout gevolgd en versterkt. De zijkant golft licht en het blok word van de grond getild door de lichte ronding naar onder. Het komt heel precies hoe deze ronding verloopt om een goed effect te krijgen.
Bij het maken van een beeld is het van belang hoe het de grond raakt.
Als het aan de grond plakt is de vorm meestal niet spannend en slap. Als het beeld zich op een bijzondere manier losmaakt van de grond krijgt het iets eigens en krachtigs.
Het beeld komt los van de grond.Het beeld zweeft een beetje.
Frederyk heeft lang gewerkt aan haar duif met jongen uit Japanse Kastanje. De inspiratie voor het werkstuk kwam van de tortelduif die op haar balkon een nest had gemaakt in een lege bloempot. De manier waarop de duif haar jongen voedde had veel indruk op haar gemaakt. Vooral het geweld, waarmee de jongen zich in de keel van de moeder duif stoten. Inspiratie voor een werkstuk vind je overal om je heen. Vaak vinden cursisten het moeilijk om te bedenken wat ze zullen gaan maken. Ook voor kunstenaars is het soms moeilijk om weer nieuwe inspiratie te vinden.
De duif op haar bloempot
De grote stam Japanse kastanje kon heel goed gebruikt worden voor dit beeld. Er zat een flinke tak aan voor de staart en de stam werd het lijf en de twee jongen. Fredryk heeft het beeld lucht gegeven door tussen de bloempot en de duif openingen te maken.
De duif met jongen van voren gezien.
De druiven ranken die zich eerst achter de staart bevonden heeft ze eraf gehaald. Vaak is minder beter dan meer.
Tamme kastanje hout is hard en vezelig, daarom is dit hout niet zo geschikt voor beginners.
Het begin van een beeld uit Japanse kastanje
Frederyk heeft veel ervaring met beelden hakken uit hout. Ze heeft een stuk Japanse kastanje meegebracht en wil daar een duif met jongen uit hakken.
De tamme kastanje komt op veel plaatsen in de wereld voor, deze soort komt uit Japan. Over het algemeen is de tamme kastanje mooi hout om mee te werken, het is hard, heeft een mooie kleur en kan goed tegen weer en wind. Het beeld kan ook buiten staan. Het hout is vezelig en splijt daardoor makkelijk. Het is wel heel taai en zal daardoor niet snel breken. De kleur is geel bruin, bij het hakken met een scherpe bijtel krijgt het een mooie glans. De jaarringen zijn goed te zien. Het hout heeft ook een aparte geur. Het is vooral geschikt voor grote beelden, omdat het voor klein werk te vezelig is. Dan worden de details moeilijk te maken.
Paarde kastanje hout is ook geschikt om te beeldhouwen, dit is zacht en wit van kleur. een andere keer hierover.
Hoe pak je dat aan. Als je een idee hebt, moet je daar ook een geschikt stuk hout bij zoeken. Je kunt wel in vers hout hakken, het hout gaat dan drogen en scheuren en je weet niet waar en hoe. Daarom hebben cursisten een voorraad hout verzameld, dat een paar jaar kan drogen. Als je dan een goed idee hebt kun je aan de slag. Yvonne heeft een mooi stammetje lindehout genomen, om daar een aalscholver uit te hakken. Ze heeft een aantal foto’s van de vogel uitvergroot, om goed de vormen te kunnen bestuderen. Lindehout is voor beeldhouwen zeer geschikt. Het is zacht en makkelijk te hakken. Het is mooi egaal van structuur.
Het begin van de aalscholver uit lindehout
Yvonne heeft een mooie lange en goed gedroogd stammetje met weinig scheuren. Het gaat er nu om de karakteristieke houding van een aalscholver te vangen in hout.
De kop van de aalscholver wordt al zichtbaar.
De aalscholver heeft een mooie lange nek, een aparte snavel en een bijzonder postuur.
De nek van de aalscholver is smal
De borstkas wordt zichtbaar
De vorm wordt steeds duidelijker
Als de vogel bijna klaar is gaat Yvonne hem met een rasp bewerken, zodat hij een strakke gladde vorm krijgt. Met de rasp en vijl haalt ze de grove structuur weg en kan ze de lichaamsvormen van de vogel strakker maken. Tenslotte schuurt ze hem met schuurpapier, dan is hij helemaal strak en glad, alsof hij zo uit het water komt.
Met de rasp en vijl wordt het lijf strak gemaakt.
Met de houtrasp op de rug
Vijlen
Het diermotief is voor hobbyisten een dankbaar onderwerp. Ook in de beeldende kunst zijn dieren een belangrijke inspiratie bron, denk maar eens aan leeuwen standbeelden, de stier van Potter, of het fiets stuur en zadel van Picasso. Al eerder schreef ik over diermotieven.
In het vorige blog stukje heb ik het werkproces beschreven van Frederycke en haar konijn uit berkenhout.
Een konijn van berkenhout, dat is beschilderd.
Het konijn is klaar voor de aanval
Van opzij ziet ze er goed uit.
Het konijn heeft de les verlaten in blankhouten toestand. Omdat het konijn is opgebouwd uit verschillende onderdelen, die niet overal strak aansluiten, heeft Frederyck er vulmiddel tussen gedaan en het hout beschilderd. Zo krijgt het een heel ander uiterlijk en de kleuren van een echt konijn.
Dieren zijn een rijke inspiratie bron voor beeldhouwers.
Denk maar eens aan de vele leeuwen, adelaar en paarden standbeelden.
Je kunt het ook dichterbij huis zoeken en je eigen huisdier maken.
Frederyke heeft last van konijnen in haar moestuin, daarom maakt ze een stoer konijn, als konijnen verschrikker.
Het begin van de kop
De ogen vormen
Nog meer weg halen.
De kop van opzij
De tanden zitten erin.
Alle vormen rond maken.
Als je een dier wilt maken moet je het eerst goed bestuderen en de karakteristieke vormen van het dier benadrukken.
Bij een konijn zijn dat natuurlijk de oren en het snoetje met de tanden en het staartje. Het is goed om wat schetsen te maken, ook als je aan het werk bent kan het helpen om even te tekenen wat je in je hoofd hebt. Het moeten geen kunstwerken zijn, het is een hulp middel. Het helpt ook goed in de communicatie met je docent.
Schetsen voor het konijn
Frederyke begint met de kop, mooie lange oren, het snuitje met de tanden.
Het beeld wordt opgebouwd uit verschillende delen en later in elkaar gezet met pluggen en verlijmd. Hieronder zie je de stukken voor de poten, de staart, het lijf en de kop.
Konijn in delen van berkenhout
Als alle onderdelen klaar zijn, kun je ze in elkaar zetten. Je moet zorgen dat de vlakken goed op elkaar passen. De uitstekende delen kun je na het lijmen nog verwijderen zodat het beeld één geheel wordt.
Het lijf met de poten
Het staartje
De kop zit erop.
De voorpoten passend maken.
Om de gaten voor de pluggen precies tegenover elkaar te maken vergt enige oefening. Markeer met houtskool hoe ze op elkaar passen, boor dan in één deel gaten. Steek de pluggen erin en wijf aan de onderkant wat houtskool. Plaats dan het beeld op elkaar en maak gebruik van je markering. Op de plaatsen waar de houtskool is achter gebleven boor je vervolgens de tegen gaten.
Konijn in volle glorie
Het konijn van berkenhout
Konijn met boks pootje
Het is een prachtig konijn geworden.
Gebruik vooral je fantasie, dan zul je versteld staan wat er uit komt.
Frederyke heeft het beeld later nog beschilderd.
Sinds vorig jaar september geef ik de cursus beeldhouwen in hout in mijn werkplaats. Dit is eigenlijk een smederij, maar er zijn werkbanken en plekken genoeg om je beeld in of aan te klemmen.
Bij mooi weer zitten we in de pauze lekker buiten, als het kouder word bij de warme houtkachel.
De sering is eigenlijk geen boom maar een struik.
Ook struiken kunnen mooi beeldhouwhout leveren, hun stammen worden misschien iets minder dik, maar het hout is vaak fraai.
Dat geld zeker voor de sering. Afhankelijk van de kleur van de bloemen zitten er mooie rode of paarse kleur patronen in het hout.
De kop van het spookje
Het onderlijf van seringenhout
Werken aan de verbinding met de kop
De takken kunnen door snoeien heel dicht bij elkaar zitten, of soms vergroeid raken. Het hout is hard en vast van structuur. Het is goed goed te bewerken, je kunt er mooie details in snijden.
Frederyk heeft een samen gesteld beeld gemakt van verschillende stukken seringenhout.
Het spookje heeft een kop van een veel vertakt stuk gekregen. Het lijf is onder ook knoestig door het vele snoeien, de vormen die daardoor ontstaan heeft ze goed gebruikt voor billen en bovenbenen.
De armen en een stuk van de benen zijn er later aangezet met een duvel en lijm.
De handen
Onderlijf van seringenhout
De kop van het spook is gemaakt uit een stuk met veel takken.
Het maken van een vogel uit hout kan heel goed. De gestroomlijnde vorm van het vogellijf laat zich goed uit een stam hakken.
Dit is een mooi stuk lindehout, waaruit Yvonne een aalscholver hakt.
De kop van de aalscholver wordt al zichtbaar.
Veel foto’s en tekeningen dienen als studie materiaal.
Als studie materiaal worden foto’s gebruikt. Zo kan Yvonne de vorm van de vogel beter omzetten in hout.
Een andere prachtige vogel is het ijsvogeltje. Hiervoor heb je een veel compacter blok hout nodig. Lidy gebruikt ook lindehout.
Een stuk lindehout wordt een ijsvogel.
Ook hier dienen foto’s en tekeningen als voorstudie.
Lindehout hakt makkelijk.
Lindehout hakt makkelijk, de vorm van het vogeltje wordt al zichtbaar.
Zorg wel voor een scherpe bijtel, dan krijg je een mooi resultaat.
Met een rasp kun je het ook goed bewerken en vormen, het oppervlak ziet er dan ruw uit. Door schuren met schuurpapier wordt het mooi glad.
IJsvogel van Lidy.
De vogel krijgt nog een mooie snavel van donker hout. De pootjes worden gemaakt van ijzerdraad.
De aalscholver laat Yvonne ergens op zitten, de poten worden wel van hout. Ze moeten dan iets dikker blijven dan in werkelijkheid want anders wordt het te kwetsbaar.
In de cursus hakt Hanne een beeld uit lijsterpeer. Ze was al met het beeld begonnen tijdens een beeldhouwweek in Frankrijk.
Het hout heeft een prachtige rode kleur, met wit en gele verkleuringen. Het laat zich goed bewerken met bijtel en guts. De hardheid is verschillend, de structuur is fijn en goed af te werken.
Ik ben op onderzoek gegaan naar deze bijzondere boom soort. De boom heet “Sorbus domestica” en is familie van de lijsterbes, de boom wordt alleen veel groter.
Hij krijgt peervormige bessen.
Hanne heeft van deze mooie stam een bijzonder beeld gemaakt. Je kunt er mens en dier vormen in herkennen. Door het maken van openingen wordt het beeld ruimtelijker en komen de afzonderlijke vormen beter uit. De lichte kromming maakt het beeld minder statisch. Door de vorm van de restruimte ontstaat er een zekere spanning tussen de twee vormen.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
