Tag archieven: vijlen

je wilt een AALSCHOLVER uit hout gaan hakken.

Hoe pak je dat aan.
Als je een idee hebt, moet je daar ook een geschikt stuk hout bij zoeken.
Je kunt wel in vers hout hakken, het hout gaat dan drogen en scheuren en je weet niet waar en hoe.
Daarom hebben cursisten een voorraad hout verzameld, dat een paar jaar kan drogen. Als je dan een goed idee hebt kun je aan de slag.
Yvonne heeft een mooi stammetje lindehout genomen, om daar een aalscholver uit te hakken. Ze heeft een aantal foto’s van de vogel uitvergroot, om goed de vormen te kunnen bestuderen.
Lindehout is voor beeldhouwen zeer geschikt. Het is zacht en makkelijk te hakken. Het is mooi egaal van structuur.

Aalscholver
Het begin van de aalscholver uit lindehout

Yvonne heeft een mooie lange en goed gedroogd stammetje met weinig scheuren. Het gaat er nu om de karakteristieke houding van een aalscholver te vangen in hout.

Lindehout
De kop van de aalscholver wordt al zichtbaar.

De aalscholver heeft een mooie lange nek, een aparte snavel en een bijzonder postuur.

Als de vogel bijna klaar is gaat Yvonne hem met een rasp bewerken, zodat hij een strakke gladde vorm krijgt.
Met de rasp en vijl haalt ze de grove structuur weg en kan ze de lichaamsvormen van de vogel strakker maken.
Tenslotte schuurt ze hem met schuurpapier, dan is hij helemaal strak en glad, alsof hij zo uit het water komt.

Met de rasp en vijl wordt het lijf strak gemaakt.

Het diermotief is voor hobbyisten een dankbaar onderwerp. Ook in de beeldende kunst zijn dieren een belangrijke inspiratie bron, denk maar eens aan leeuwen standbeelden, de stier van Potter, of het fiets stuur en zadel van Picasso.
Al eerder schreef ik over diermotieven.

Een kleine speksteen.

Er was eens een saai klein stukje grijs speksteen.
Als tussendoortje werd het door Rian meegebracht naar cursus, omdat ze zo gauw geen andere steen had. Eigenlijk had ze er helemaal niet zoveel zin in, omdat het een saaie grijze kleur had en door het formaat moeilijk te bewerken.
Maar goed als je een keer aan iets begonnen bent moet je het ook afmaken.
In speksteen kun je beter niet hakken, de steen is niet erg stabiel,  er breken heel makkelijk stukken af. Meestal veel grotere dan je bedoelt.
Vijlen en raspen gaat heel goed, vormen met grof schuur papier ook.

Uiteindelijk is het een heel interessant klein object geworden, met een spannende bolle vorm aan de onderkant. Een paar mooie deuken geven het net weer even iets onvoorspelbaars.
Zoals bij elk ruimtelijk object is het belangrijk, dat je vorm een mooie spanning heeft, goede verhoudingen, niet te voorspelbaar is en aan alle kanten interessant.

De technische afwerken doe je met schuurpapier van nr. 80 t/m 1000 eventueel nog 1200. Je gebruikt waterproof schuurpapier en je schuurt in een teiltje.
De echte glans blijft bij speksteen alleen als je het daarna in de was zet. De laatste tijd hebben we een nieuwe methode ontdekt: inwrijven met bijenwas en daarna in de oven thuis een poosje op
80 gr. dan trekt de was goed in. eventueel herhalen als de steen warm is.