Tag archieven: Beeld maken

Start nieuwe cursussen najaar 2023

De nieuwe lessen voor 2023 zijn gepland. Ook ik heb mijn prijzen wat moeten aanpassen. De huur is gestegen en zoals jullie weten is alles duurder.
Op dit moment heb op de site wat prijzen betreft nog niet allemaal kunnen aanpassen. Er wordt aan gewerkt.
De tijden blijven gelijk aan vorig jaar, dus op maandagmiddag beeldhouwen in hout en boetseren en beeldhouwen op dinsdagavond.

Op de achtergrond het olifantje van Maria, op de voor grond een werk van Antoinette

De boetseer groep is al redelijk gevuld er kunnen nog een aantal mensen bij.
De houtgroep is nog steeds klein, hier kun je je zeker nog voor aan melden.
Ik verheug me alweer op een nieuw seizoen, maar eerst nog even vakantie.

kom uit hout hakken.

De smeed- en las lessen lopen ook in de zomer door, omdat die individueel zijn en op afspraak.

Een golvende vorm van hout.

golvende vorm van hout
Een golvende vorm van hout.

Voor het maken van deze bijzonder vorm moet je veel weghalen uit een blok hout. Je kunt beginnen met gaten boren door het hout heen.
Daarna hak je de vorm vrij.
Op het laatst moet je voorzichtig zijn, het hout kan breken op een nerf.

Het stuk hout dat Minny hiervoor gebruikt heeft is recht nervig. De nerven van het hout staan dwars op het blok.
Het is tulpenhout.
Zoals altijd moet je bij het werken met hout rekening houden met de richting van de nerven.
Als de grote vorm klaar is kun je een vijl of een rasp gebruiken. Met de bijtel kun je niet overal goed bij komen en dan tenslotte schuren, voor een mooi resultaat.

golvende vorm van hout
Een golvende vorm van hout.

Met plakjes klei een toren bouwen.

Er zijn verschillende manieren om met klei een beeld te bouwen.
Je kunt gewoon kneden en knijpen.
Je kunt stukjes klei aan elkaar kenden.
Je kunt worstjes klei op elkaar leggen en vast boetseren.
Je kunt ook met platen klei werken en die aan elkaar zetten.
In dit blog bericht bespreek ik iets anders; het opbouwen van een vorm met plakjes klei.

plakjes klei
Een verzameling plakjes klei.

Hierboven zie je de plakjes en stukje klei, die Maria heeft gesneden uit een plaat. Als je eerst een voorraad maakt, kun je daarna beginnen met bouwen.
Je rolt een plak klei uit tussen twee latjes van een zelfde dikte. Dat uitrollen doe je met een deegroller of een ronde stok.
Je hebt ook een bakje klei slib nodig, om de plakjes aan elkaar te zetten.
Klei slib maak je, door in een bakje klei met water te verroeren tot een papje.

De plakjes smeer je in met slib aan de kanten waar ze op elkaar
geplaatst worden.
Door de slib krijg je een verbinding tussen de stukjes.

Deze techniek is vooral geschikt voor architectonische vormen, zoals torens en gebouwen.
Het Kubisme heeft ons geleerd, dat je er ook figuren en gezichten mee kunt maken.
Kijk hier maar een naar wat voorbeelden.

Maria zet de plakjes voorzichtig op elkaar.

Het bouwwerk moet stevig en stabiel zijn. Dat is soms best lastig, omdat de verbinding tussen de stukjes niet meteen heel stijf is.
Je moet eigenlijk telkens even wachten, tot je met de volgende laag kunt beginnen.
Tip: werk aan meer objecten te gelijk.

Klein bouwwerk

Je ziet dat dit een heel ander resultaat geeft dan uit de hand boetseren.
Op de foto zie je ook de platen klei, een ronde stok en een meetlat om langs af te snijden en een bakje met kleislib.
Je kunt zo precies werken als je wilt, op de millimeter nauwkeurig, of met losser.

Portret boetseren.

Over het boetseren van een kop heb ik al vaker geschreven.
Het blijft fascinerend, hoe je het karakter van een persoon kunt vangen in klei.
Het mooie van een kop maken, is dat je uitdrukking en emoties kunt vast leggen. Ook is het fijn, omdat het heel concreet is.
Een hooft heeft oren, neus, mond, ogen, haren enz.
Het doel is eigenlijk heel duidelijk.
Maar dan begint het pas.
Hoe ziet de neus eruit, waar zit die? Hoe krijg ik een sprekende mond.
Waar zitten de oren en wat zijn dat ingewikkelde dingen!
Voor een beginnend boetseerder is het vaak een moeilijke zoek tocht, met veel obstakels en hindernissen.

Het is zoeken naar de verhoudingen en de juiste vormen.
Vaak is het zo moeilijk, dat je als cursist denk, nu heb ik een mooie neus, daar blijf ik af. Terwijl hij eigenlijk nog niet helemaal op de goed plek zit.
Juist bij een portret moet je al zoekend werken en vooral niet te klein denken.

Meestal wordt er te pietepeuterig en te bang gewerkt.
Je bent blij met wat je hebt en durft niet opnieuw een neus te maken.
Toch is het beter om spontaner te werken.
Om meer los te komen van je maniertje, kun je jezelf beperkingen op leggen. B.v. je mag alleen met één bepaald soort gereedschap werken.
Of je mag niet vergen en strijken. Zo dwing je jezelf om op een andere manier te werken. Door de beperking moet je andere oplossingen verzinnen.

Je kunt ook naar andere kunstenaars kijken die portretten hebben gemaakt. Zo zie je dat het niet altijd nodig is om perfect anatomisch juist te werken. Het gaat om hoe het portret overkomt, wat drukt het uit.
Wat is het karakter van de persoon.

Een kunstenares die een hele mooie website heeft met veel inspirerende video’s en films is: Mooniq Priem.
Het is een genot om haar te zien werken.

Voor jezelf kan het ook goed zijn een aantal korte schetsen te maken, om niet te lang vast te blijven zitten aan je kop. Zodat je niet in de valkuil trapt van verder prutsen.
Als je b.v. aan 3 koppen tegelijk werkt, kun je telkens weer wat afstand nemen en met frisse blik kijken.

Start nieuwe lessen 2021

Half september begin ik weer met mijn lessen.
Alle cursussen gaan weer van start en ik hoop, dat ik ze ongestoord kunnen afmaken.
De cursus beeldhouwen in hout begint weer op 13 september van 14.00-16.00 op maandag middag in mijn werkplaats.

Beeldhouwen en boetseren kun je in de avonduren van 19.30-22.00.
De lessen geef ik in het Tolhuis 4444.
In deze lessen kun je alle ruimtelijke technieken leren.

Van af zondag 12 september kun je ook weer smeed en las cursussen boeken.

De basis cursus voor 3D printen plan ik later in de herfst als er genoeg deelnemers zijn.

Bel of mail voor vragen 0614750754 of info@habekotte.com

Het project Bushalte.

Wachten op de bus.

Het project bushalte.
een bus halte met een muur en daarvoor wachtende mensen, dat was het plan van Wim.
Het is een heel project geworden waar hij bijna een jaar over gedaan heeft.
Hij is heel nauwkeurig te werk gegaan.
De jonge man die zo druk is met zijn telefoon dat hij vergeten is zich aan te kleden.
De jonge dame die eigenlijk wel graag wil weten wat er nauw zo interessant is op dat scherm.
en het echtpaar dat stoïcijns alles om zich heen negeert.
Alle drie scenes heeft hij apart gemaakt.

Wim is begonnen met de staande jonge man.
Een staand figuur maken is met klei niet makkelijk, want klei is te slap om een lichaam te kunnen dragen.
Wij hebben een skelet, wat ons overeind houdt. De enkels zijn te dun om het gewicht van het lichaam te dragen. Wim heeft dat opgelost, door hem tegen een muur te plaatsen.
Om een figuur anatomisch goed te krijgen vraagt veel kijk en probeer werk. Wanneer je geen model hebt, kun je bij jezelf voelen en kijken hoe het zit.
Daarnaast komen er technische problemen bij, zoals hierboven.
Verder moet je er ook rekening mee houden dat klei krimpt, zo’n
10 % in het totaal.
Dunnen delen drogen en krimpen sneller dan dikke, daardoor kan het voetje van de muur af krimpen, of het been scheuren, het muurtje kromtrekken enz.
Allemaal dingen waar je rekening mee moet houden.
Als je, zoals Wim nog een figuur ernaast wilt maken, dan moet je om de hoogte van de muur het zelfde te krijgen en de bakstenen doorlopend: de maten opmeten als de klei nog vochtig is!
Anders krijg je maat verschillen.
Ik heb Wim hier pas later op gewezen, vandaar dat er wel hoogte verschillen zijn.

Daarna heeft Wim deze mooie jonge dame gemaakt.
Ze zit op en bankje, de rok plooit mooi over haar benen, ze heeft elegante schoenen aan. Het gezicht is fijntjes.
Op deze schaal zijn details moeilijke en je hebt het juiste gereedschap nodig. Dat moet je zoeken door uit te proberen.

Een gezicht op deze schaal is erg lastig vooral, als je nog niet heel veel ervaring hebt in gezichten maken.
Wim heeft gewerkt met grove chamotte klei en dan zit er al snel een steentje in de weg.
Ook hier zijn er technische problemen van het werken met klei.
De zelfde al hierboven beschreven.
Het bankje was lastig, het wil doorzakken. Hij heeft er een paar stokjes onder gestoken.
Het is Wim gelukt om de dame elegante en levendige houding te geven.

Als sluit stuk moest er een corpulent echtpaar komen.
Een dame en een heer, stevig gearmd in hun nette kleren.
Wim heeft veel aandacht besteed aan de houding en kledingstukken.
De zomer vakantie heeft hij gebruikt om ze af te maken.
Het is gelukt om ze een stevig postuur mee te geven.
Je kunt aan dit project goed zien, dat je met creativiteit veel uit kunt drukken.
Het vraagt geduld en zorgvuldigheid, concentratie en niet opgeven.
Als het de derde keer niet lukt lukt het de vierde keer wel.

Gelukkig is alles goed uit de oven gekomen en staan ze nu alle drie te pronken in zijn huis.

Vrouw met veel haar

Geschikte houtsoorten om te beeldhouwen:
Appelhout

Appelhout is heel geschikt om een beeld uit te hakken.
Het is mooi fijn van structuur, lekker zacht en mooi van kleur.
De kleur kan verschillen van licht blond tot donker oker.
Het hout hakt heel fijn en splinterd niet.
Je kunt er fijne detail uit snijden.
Als de boom oud is zijn de stammen soms getordeerd.
Soms zijn er vergroeide noesten met kleur verschillen en warrig hout.
Appelbomen in moderne boomgaarden worden niet oud en dik.
Een interessant stuk is dan de entknol.
Dat is de plek waar de boom geënt is op een onderstam.
Op deze plek ontstaat een soort bolvormige vergroeiing.
Op deze plaats is het hout heel warrig.
Je kunt deze warrige vormen goed gebruiken om een beeld van te maken.
De vormen roepen allerlei associaties op.
Minny ziet er een vrouw met mooie lange haren in.

Beeldhouwen in hout. Een vrouw met veel haar hakken uit een entknol van een appelboom.
Het haar wordt in mooie strengen om het hoofd gedrapeerd.

Hoe raakt je beeld de grond

Lidwine heeft dit ogenschijnlijk eenvoudige beeld gemaakt, uit kersenhout.
Het is een prachtige subtiele vorm geworden.
In eerste instantie ziet het er simpel uit, maar het beeld fascineert door de kleur verschillen, de scheur en de vorm.

Ze heeft de vorm van het blok hout gevolgd en versterkt.
De zijkant golft licht en het blok word van de grond getild door de lichte ronding naar onder.
Het komt heel precies hoe deze ronding verloopt om een goed effect te krijgen.

Bij het maken van een beeld is het van belang hoe het de grond raakt.

Als het aan de grond plakt is de vorm meestal niet spannend en slap.
Als het beeld zich op een bijzondere manier losmaakt van de grond krijgt het iets eigens en krachtigs.

Van de grond komen
Het beeld komt los van de grond.
Kersenhout
Het beeld zweeft een beetje.

Hoe maak je een konijn uit berkenhout?

Dieren zijn een rijke inspiratie bron voor beeldhouwers.
Denk maar eens aan de vele leeuwen, adelaar en paarden standbeelden.
Je kunt het ook dichterbij huis zoeken en je eigen huisdier maken.
Frederyke heeft last van konijnen in haar moestuin, daarom maakt ze een stoer konijn, als konijnen verschrikker.

Als je een dier wilt maken moet je het eerst goed bestuderen en de karakteristieke vormen van het dier benadrukken.
Bij een konijn zijn dat natuurlijk de oren en het snoetje met de tanden en het staartje. Het is goed om wat schetsen te maken, ook als je aan het werk bent kan het helpen om even te tekenen wat je in je hoofd hebt. Het moeten geen kunstwerken zijn, het is een hulp middel. Het helpt ook goed in de communicatie met je docent.

Schetsen
Schetsen voor het konijn

Frederyke begint met de kop, mooie lange oren, het snuitje met de tanden.
Het beeld wordt opgebouwd uit verschillende delen en later in elkaar gezet met pluggen en verlijmd. Hieronder zie je de stukken voor de poten, de staart, het lijf en de kop.

berkenhout
Konijn in delen van berkenhout

Als alle onderdelen klaar zijn, kun je ze in elkaar zetten. Je moet zorgen dat de vlakken goed op elkaar passen. De uitstekende delen kun je na het lijmen nog verwijderen zodat het beeld één geheel wordt.

Om de gaten voor de pluggen precies tegenover elkaar te maken vergt enige oefening. Markeer met houtskool hoe ze op elkaar passen, boor dan in één deel gaten. Steek de pluggen erin en wijf aan de onderkant wat houtskool. Plaats dan het beeld op elkaar en maak gebruik van je markering. Op de plaatsen waar de houtskool is achter gebleven boor je vervolgens de tegen gaten.

Het is een prachtig konijn geworden.
Gebruik vooral je fantasie, dan zul je versteld staan wat er uit komt.
Frederyke heeft het beeld later nog beschilderd.

Het boetseren van kleine dierfiguren.

Herman is een meester in het boetseren van kleine dierfiguren.
Hij haalt zijn inspiratie uit dierenboeken en natuur tijdschriften.
Je kunt het niet zo gek bedenken of hij heeft het dier al eens in klei gemaakt.
Behalve de regenworm wil maar niet lukken. Hij heeft één keer een poging gedaan, toe is hij helaas gebroken.

tijger
De kleine tijger van Herman

De kleine tijger zit op een tak,   zijn dieren zitten meestal ergens op.
Boetseer technisch is dat slim, zo zijn de tere poten beter beschermd tegen afbreken. Dieren worden  vaak gefotografeerd, als ze ergens opzitten.
Herman werk  intuïtief, hij begint gewoon en na een paar lessen zit er een aantrekkelijk diertje je aan te kijken. Ondanks zijn beperkte zicht, slaagt hij erin het karakter van het dier vast teleggen.