Marja heeft een mooie combinatie gemaakt van twee vormen.
Het zijn twee golven met twee hoofden. De vormen zijn gemaakt van zwart bakkende chamotteklei. Het ene stel is geglazuurd met rode glazuur. Het andere stel met blauwe glazuur, dat na het opbrengen is weggewassen. Zo krijg je een heel ander effect en komt de zwart bakkende klei weer te voorschijn.
Er is mooi en secuur gewerkt, de vormen en de randen zijn strak.
Klei heeft van zich zelf een kleur, roodbakken, wit bakkend, of zwart bakkend. De kleur variaties kunnen van spierwit tot steenrood, via bruin naar pikzwart zijn. De kleuren die je hier ziet zijn ontstaan door klei slip, dat noemen we engobe.
De glans laag ontstaat door transparant glazuur.
Klei slip geeft wel kleur maar geen glans.
Om een goed beeld te kunnen maken heb je inspiratie nodig.
Waar vind je die?
Dat is best een lastige vraag.
Sommige mensen hebben altijd ideeën in hun hoofd en kunnen daar uit putten.
Heb je dat niet, dan kun je eigenlijk overal zoeken.
Kranten, natuur, foto’s, boeken, reizen, verhalen, belevenissen, films, kunstenaars, een steen, een stuk hout, enz.
De inspiratie moet vertaalt worden in een idee en omgezet in materiaal, het moet ruimtelijk gemaakt worden.
Het beeld van Hans is een mooi voorbeeld, hij liet zich voor dit beeld van klei en koper inspireren door het prachtige foto boek Natural Fashion. Daarin staan kleurrijke foto’s van jonge mensen die zich versieren met bladeren, bloemen, takken en verf.
Het beeld is gemaakt van zwart bakkende klei, het gezicht is beschilderd. De hoofd tooi van bananen bladeren heeft Hans uit een koperplaat gemaakt. Het koper is mooi groen gepatineerd.
Klei is een belangrijk hulpmiddel bij het leren beeldhouwen en het ontwikkelen van ruimtelijk inzicht. Je gebruikt klei om een schets te maken, op ideeën te komen. Je maakt er makkelijk een model voor je werkstuk van. Je kunt er je idee voor je werkstuk mee overbrengen aan je docent of opdrachtgever. Het is makkelijk te bewerken en te vormen. Het is niet duur en je kunt het telkens opnieuw gebruiken.
Je kunt goedkope rivierklei gebruiken of fijne chamotklei, want meestal laat je het model gewoon opdrogen. Deze kleisoorten zijn fijn van structuur je kunt er gedetailleerd meer werken. Wil je het model wel bakken dan kun je beter met grove chamotklei werken. Wil je het model nog kunnen aanpassen, doe het dan in een vochtige doek met een plasticzak eromheen.
Wil je klei lang bewaren, stop het dan in een afsluitbare emmer (b.v. Verfemmer), doe er een beetje water bij en laat het in de plastic zak waar in je het koopt. Zo kunt je het jaren bewaren. Is de klei toch hard geworden, doe er dan wat water bij, niet te veel. De klei neemt het water op, herhaal dit enkele dagen en je klei is weer soepel. Kneed het door elkaar en gebruik weer wat water om de fijnste soepelheid te krijgen. Voor sommige werkstukken kan het beter zijn wanneer de klei stijf is, dan blijft het beter in de vorm staan. Klei kan bevriezen, dan verliest het zijn samenhang, deze klei kun je niet meer bakken. Maar wij beeldhouwers gebruiken klei als schets materiaal, dan is het geen probleem. Keramisten moet veel zorgvuldiger met hun klei omgaan, zij gebruiken het op een heel andere manier.
Inmiddels loopt het seizoen op haar einde. De houtgroep heeft haar laatste les gehad, de boetseergroep heeft dinsdag haar laatste les.
Na de zomer starten we weer met beide groepen.
Maandag 14 september 2015 met de cursus beeldhouwen in hout van 19.30 tot 22.00
Dinsdagavond 15 september 2015 met de cursus beeldhouwen en boetseren van 19.30 tot 22.00
Beide groepen zijn al aardig vol, dus wees er snel bij en meld je aan.
Aanmeldingsformulier beeldhouw en boetseercursus.
Aanmeldingsformulier beeldhouwen met hout
Om een beeld te kunnen maken, heb je inspiratie nodig. Soms is het best moeilijk om een goed onderwerp voor een beeld te bedenken.
Je kunt je laten leiden door het materiaal wat je gebruikt, de vorm van de steen of het hout.
Je kunt ook een verhaal of gebeurtenis als uitgangspunt nemen.
Hans heeft een mooi beeld gemaakt van een treurende duif.
De duiven heeft hij eerst van was gemaakt en daarna heeft hij ze gegoten in brons.
Het maken van een beeld is al moeilijk genoeg.
Dicky maakte deze prachtige dolfijn. Hij moet mooi glad en strak zijn, zijn huid moet haast glimmen. De uitdaging is om hem snel en gestroomlijnd te maken. Dat laatste bereik je door de vorm de goede spanning mee te geven. Hij moet een strakke huid hebben, zonder deuken en hobbels. Wanneer je er langs kijkt moeten alle lijnen vloeiend lopen. Als dat gelukt is kun je de huid laten glimmen. De klei moet leer hard zijn. Je neemt dan een glad hard voorwerp, wat een beetje bol is, b.v. een kiezel, een lepel enz. Daarmee strijk je over het beeld en je zult zien de klei gaat glimmen.
Een dolfijn moet springen, hij kan niet van zichzelf staan, daarom kies je een sokkel waarop je hem kunt bevestigen meet een pin.
Zo lijkt hij te zweven boven het water. Dicky heeft de sokkel de vorm van een golf gegeven, (het is een stuk speksteen) zo wordt het een mooi geheel wat goed bij elkaar past en de dolfijn springt!
Je kunt op verschillende manieren een beeld van klei maken.
Martijn bouwt zijn beelden op uit worstjes klei.
Op deze manier kun je makkelijk allerlei vormen maken. Het voordeel is dat je beeld meteen hol is.
(Een massief kleibeeld moet je uithollen, als je het wilt bakken)
De worstjes klei moet je goed aan drukken, anders hechten ze niet goed op elkaar. Aan de binnenkant kun je ze samen wrijven, zodat het een geheel wordt. Dat kan natuurlijk ook aan de buitenkant, maar dan krijg je niet zo’n mooi ritme en patroon. Je kunt op allerlei manieren de worstjes op elkaar stapelen, er ontstaan dan steeds andere ritmes en structuren.
De verschillende onderdelen kun je apart maken en later tot een beeld samen voegen.
Belangrijk is, dat de wanddikte gelijkmatig is.
Het boetseren van een paard of pony is een moeilijke opdracht.
Niet alleen om het dier levensecht te laten lijken en de anatomie , maar ook het technisch aspect plaatst de beeldhouwer voor moeilijkheden.
De benen van een paard zijn slank en dun, ze dragen wel een behoorlijk lichaamsgewicht. Het nadeel van klei het is eigenlijke slappe modder. De klei beentje kunnen nooit het gewicht dragen van het hele dier. Daarom moet je zorgen voor extra ondersteuning, in de vorm van een blok klei onder de buik.
Als het beeld bijna af is, kun je het paard uithollen en het blokje eronder vandaan halen. Je plaatst het wel weer terug, maar dan losgesneden, zodat de pony er nog steeds op kan steunen. Zo gaat hij ook de oven in. Het blokje plakt niet aan het paard vast met het bakken. ( alleen bij ongeglazuurd bakken)
Dit probleem doet zich niet alleen bij paarden en pony’s voor, ook bij alle andere viervoeters en ook bij het boetseren van een mens.
Je moet maar eens naar klassieke beelden kijken, heel vaak staan ze ergens tegenaan, of hangt er een doek of kledingstuk naar beneden.
Dit is niet alleen voor de compositie, maar lost het
stabiliteitsprobleem op.
Op deze site ga ik berichten plaatsen over alle creatieve cursussen en workshops die ik geef.
