Tag archieven: kopboetseren

Portret boetseren.

Over het boetseren van een kop heb ik al vaker geschreven.
Het blijft fascinerend, hoe je het karakter van een persoon kunt vangen in klei.
Het mooie van een kop maken, is dat je uitdrukking en emoties kunt vast leggen. Ook is het fijn, omdat het heel concreet is.
Een hooft heeft oren, neus, mond, ogen, haren enz.
Het doel is eigenlijk heel duidelijk.
Maar dan begint het pas.
Hoe ziet de neus eruit, waar zit die? Hoe krijg ik een sprekende mond.
Waar zitten de oren en wat zijn dat ingewikkelde dingen!
Voor een beginnend boetseerder is het vaak een moeilijke zoek tocht, met veel obstakels en hindernissen.

Het is zoeken naar de verhoudingen en de juiste vormen.
Vaak is het zo moeilijk, dat je als cursist denk, nu heb ik een mooie neus, daar blijf ik af. Terwijl hij eigenlijk nog niet helemaal op de goed plek zit.
Juist bij een portret moet je al zoekend werken en vooral niet te klein denken.

Meestal wordt er te pietepeuterig en te bang gewerkt.
Je bent blij met wat je hebt en durft niet opnieuw een neus te maken.
Toch is het beter om spontaner te werken.
Om meer los te komen van je maniertje, kun je jezelf beperkingen op leggen. B.v. je mag alleen met één bepaald soort gereedschap werken.
Of je mag niet vergen en strijken. Zo dwing je jezelf om op een andere manier te werken. Door de beperking moet je andere oplossingen verzinnen.

Je kunt ook naar andere kunstenaars kijken die portretten hebben gemaakt. Zo zie je dat het niet altijd nodig is om perfect anatomisch juist te werken. Het gaat om hoe het portret overkomt, wat drukt het uit.
Wat is het karakter van de persoon.

Een kunstenares die een hele mooie website heeft met veel inspirerende video’s en films is: Mooniq Priem.
Het is een genot om haar te zien werken.

Voor jezelf kan het ook goed zijn een aantal korte schetsen te maken, om niet te lang vast te blijven zitten aan je kop. Zodat je niet in de valkuil trapt van verder prutsen.
Als je b.v. aan 3 koppen tegelijk werkt, kun je telkens weer wat afstand nemen en met frisse blik kijken.

Een bekende Nederlander boetseren.

Voor beginnende cursisten heb ik een serie opdrachten.
De opdrachten zijn handvaten om technieken en beeldende vormen te zoeken.
Ze dienen om je fantasie op een spoor te zetten. Of te onderzoeken wat je wel en niet wilt maken en leuk vindt.
Alles moet je leren, ook boetseren.
De opdracht in dit geval, was een passage/ persoon uit een boek, film of computerspel, als inspiratie bron te nemen.
Plamyre houd erg van de gedichten en gedachten spinsels van Leo Vroman.
Haar inspiratie is onderstaand gedicht.

Het idee was in eerste instantie een hoofd te maken waaruit warrige delen staken.
Palmyre begint met het boetseren van het hoofd van Leo Vroman.

De kop begint vorm te krijgen.

Uiteindelijk vind ze het boetseren van het hoofd zo interessant en boeiend, dat ze besluit het hierbij te laten.
Een goed lijkend portret vind ze belangrijk, dat is haar nieuwe uitdaging.
Zo zie je dat een opdracht een heel anders kan op kan gaan, dan je eerst van plan bent. Dat is goed, je moet ontdekken, spelen en kiezen.
Het is een hele kunst om van foto’s een portret van iemand te maken.
toch is het Plamyre goed gelukt.

  • kop boetseren
  • portret boetseren
  • kop boetseren
  • portret
  • kop van klei maken
  • de buste van...

In deze dia serie zie je goed, de ruimtelijkheid van een portret.
Het achterhoofd is net zo belangrijk, als het gezicht. Samen zijn ze een grote vorm, die maakt, dat het een herkenbaar en menselijk portret wordt.
Van alle kanten moet het een geloofwaardig persoon zijn.
Dat is één van de dingen, die ik je kan leren.
Let ook op het afsnijden van de schouders. In dit geval is het lichaam als sokkel voor het hoofd gebruikt.
Hoe je dat doet, heeft veel invloed op de vorm en het portret.
Over elk detail moet je nadenken en keuzes maken.

portret
Portret boetseren van Leo Vroman

Het boetseren van een portret.

Het boetseren van een portret is een moeilijke opgave.
Wim heeft zich als doel gesteld een portret te maken van zijn vrouw.
Eigenlijk is het beter om de persoon die je wilt maken voor je te hebben zitten, zodat je hem of haar ruimtelijk kunt zien.
Van foto’s interpreten is veel lastiger, omdat ze plat zijn.
Maar goed, dat kan nu eenmaal niet altijd.
Het is belangrijk goed te beginnen. De kop boetseer je op een lange stok, zorg ervoor dat hij vergenoeg boven de grond zweeft, want je moet ook goed bij de kin en hals kunnen komen.

portretboetseren
De begin vorm van het hoofd.

De basis vorm is eigenlijk het belangrijkst, dat bepaalt de verhoudingen. Een hoofd is een soort ei, met de kin als punt. De hoogt, lengte en breedte bepalen of iemand lijkt. Voor de gelijkenis is het ook heel belangrijk hoe het hoofd op de nek staat.
Hoe draagt iemand zijn hoofd.
Je kunt een persoon aan zijn schaduw achter een laken herkennen, dat betekent, dat veel details er niet toe doen om iemand te herkennen. Wel de grote vorm en lijnen.

portretboetseren
Lang vormen en bijsturen

Als je met foto’s werkt, zorg er dan voor dat je van alle kanten foto’s maakt.
Nu is de grote vorm naar tevredenheid en kan het zoeken naar de positie van de ogen, neus en mond beginnen. Daar voor kun je hulp lijnen trekken. Plaats neus, ogen, mond en oren eerst vooral niet te precies, zodat je ze makkelijk weg kunt halen of verplaatsen.

portretboetseren
Haar en oogkassen aanbrengen.

Maak je meteen een mooi oog en zit het niet op de goede plek, dan heb je er niks aan. Gun je zelf de vrijheid om te blijven zoeken en veranderen. Dan krijg je het beste resultaat.
Wim heeft lang en gedetailleerd aan zijn portret gewerkt.

Portert boetseren
Details aanbrengen

Het haar is ook belangrijk, want het vormt een volume wat zorgt voor herkenning.

portret boetseren
Alles zit erop, nu de uitwerking nog.

De ogen zijn het moeilijkst, daar ga ik later wel eens op in.
Ook de mond zorgt voor veel uitdrukking, hier is ze nog te strak.
Wel zie je al mooi de vormen van de wangen en hoe de mond  en kin eruit komt.

portret boetseren
Het portret na het bakken

Als het portret klaar is wordt het uitgehold en gebakken.
We hebben kranten op de stok gedaan, zodat het al gedeeltelijk hol is. Voor de zekerheid lichten we de schedel en kijken of de wanddiktes egaal zijn.
Het bakken is goed gegaan.

Je kunt hier zien dat de uitstraling  van gebakken klei weer heel anders is.
Het is een mooi dromerig hoofd geworden.