Tag archieven: fantasie

Een heel bijzonder project.

Een project van Wim.
Hij wil “de fles van Klein” begrijpen en daarom gaat hij er één maken.
Het hele proces heeft meer dan een jaar geduurd.
Ook omdat er lessen uit gevallen zijn door corona.
Het proces van dit beeld laat zien, dat je veel geduld en doorzettingsvermogen nodig hebt om een bijzonder mooi resultaat te krijgen.

Zo is hij begonnen, hier zie je het binnenste van de fles.

Je ziet hier boven het begin van het werkstuk.
“De fles van Klein” is een wiskundig begrip, met veel toepassingen.
Wim is wiskundige en wil het principe van de fles met een oneindig oppervlak begrijpen.
“De fles van Klein” is wel vaker gemaakt, soms van glas, dan kun je de binnenkant ook zien.
Hierboven zie je ook wat er binnen in de fles van Wim zit, later als de vorm gesloten wordt, zie je het niet terug.
De vorm wordt, zoals je ziet hol opgebouwd.

Als het de vorm van de fles klaar is met één opening, maar een oneindig oppervlak, wil Wim er een beeld van maken.
Hij begint met poten en laat het langzaam groeien tot een soort draak.
Het beeld krijgt ogen, een tong en oren.
Alles wordt heel zorgvuldig aan de grondvorm vast geboetseerd.
De poten zorgen er meteen voor dat de fles niet hoeft te liggen, maar kan staan.
Hoe zorg ik ervoor dat een beeld goed blijft staan is een belangrijk beeldhouw probleem. Wim lost het goed op.

Stapje voor stapje veranderd de fles in een levend wezen.

Het wordt een vreemd wezen met een huid met schubben en stekels.
Wim kan zich helemaal uit leven in het variërend in oppervlakte structuren en kleine vormen, als vinnen, haren lelletjes enz.
Ik en de mede cursisten volgen zijn project en fantasie met aandacht en verbazing.
Uit eindelijk is het beeld klaar en wordt gebakken.
Altijd een heel spannende stap, vooral met veel kleine kwetsbare uitsteeksels.
Gelukkig gaat het allemaal goed.
De volgende stap is het beeld kleuren en transparant glazuren en nog eens bakken.
Het resultaat mag er zijn, kijk maar.

Heel mooi in detail gekleurd, met blauw, gele en groene engobe.

Het beeld van alle kanten.

Een bekende Nederlander boetseren.

Voor beginnende cursisten heb ik een serie opdrachten.
De opdrachten zijn handvaten om technieken en beeldende vormen te zoeken.
Ze dienen om je fantasie op een spoor te zetten. Of te onderzoeken wat je wel en niet wilt maken en leuk vindt.
Alles moet je leren, ook boetseren.
De opdracht in dit geval, was een passage/ persoon uit een boek, film of computerspel, als inspiratie bron te nemen.
Plamyre houd erg van de gedichten en gedachten spinsels van Leo Vroman.
Haar inspiratie is onderstaand gedicht.

Het idee was in eerste instantie een hoofd te maken waaruit warrige delen staken.
Palmyre begint met het boetseren van het hoofd van Leo Vroman.

De kop begint vorm te krijgen.

Uiteindelijk vind ze het boetseren van het hoofd zo interessant en boeiend, dat ze besluit het hierbij te laten.
Een goed lijkend portret vind ze belangrijk, dat is haar nieuwe uitdaging.
Zo zie je dat een opdracht een heel anders kan op kan gaan, dan je eerst van plan bent. Dat is goed, je moet ontdekken, spelen en kiezen.
Het is een hele kunst om van foto’s een portret van iemand te maken.
toch is het Plamyre goed gelukt.

  • kop boetseren
  • portret boetseren
  • kop boetseren
  • portret
  • kop van klei maken
  • de buste van...

In deze dia serie zie je goed, de ruimtelijkheid van een portret.
Het achterhoofd is net zo belangrijk, als het gezicht. Samen zijn ze een grote vorm, die maakt, dat het een herkenbaar en menselijk portret wordt.
Van alle kanten moet het een geloofwaardig persoon zijn.
Dat is één van de dingen, die ik je kan leren.
Let ook op het afsnijden van de schouders. In dit geval is het lichaam als sokkel voor het hoofd gebruikt.
Hoe je dat doet, heeft veel invloed op de vorm en het portret.
Over elk detail moet je nadenken en keuzes maken.

portret
Portret boetseren van Leo Vroman

Wat is restruimte

Boetseren kan soms heel ingewikkeld en verwarrend zijn.
Je hebt een vorm in je hoofd, of je wilt iets maken naar de waarneming. Wat je ziet of fantaseert bestaat uit veel details en onderdelen.
Dan kan het helpen je op de restruimte te consenteren.
Restruimte is de ruimte om het onderwerp, of tussen het onderwerp.
Zeg maar de lucht eromheen.

Mannetjes
Mannetjes van klei

Dit groepje mannetjes staat daar te kijken, je ziet tussen het zwart de ruimte, die ruimte is simpeler van vorm, dan de figuurtje samen.
Door je op de omtrek te concentreren kom je makkelijker tot een vorm. Omdat het ruimtelijk werk betreft veranderd de ruimte tussen de figuren met het draaien ervan.

kleimannetjes
Kleimannetjes

De restruimte is niet alleen een belangrijk hulpmiddel bij het maken van werk, het zorgt ook voor spanning in het werk.
De afstand tussen de figuren en hoe ze naar elkaar toe gedraaid zijn bepaald de sfeer en de verhouding in het werk.
Met heel simpele vormen kun je zo veel suggereren, dat is het mooie en spannende aan dit werk van Liduine.

alleen
Eén hoort er niet bij

Damesachtig.

Klei is een prachtig materiaal om je ideeën in uit te drukken. Je kunt je fantasie er helemaal in uit leven.
Sacha maakt hier een deftige ietwat hooghartige dame. Het werkt goed om vormen te overdrijven, de grote handen, het geprononceerde achterwerk, de neus in de wind en natuurlijk hoort er een hoed bij.
De parelketting is nog in de maak.
Het beeld is hol opgebouwd met worstjes klei.
De eerst opdracht, die ik altijd geef is een vrucht maken opgebouwd van worstjes klei. Je leert zo het materiaal kennen en hoe je een holle vorm kunt opbouwen. Als je het principe eenmaal beheerst kun je er eindeloos mee variëren.

Wanneer je een beeld als deze dame maakt, moet ze altijd hol zijn. Een te groot massief volume aan klei knapt in de oven tijdens het bakken.
Dat dit beeld niet helemaal realistisch is vergroot in dit geval de uitdrukkingskracht.

dame van klei
met de neus ophoog.

dame van klei
Kont naar achteren.