Beeldhouwen en boetseren op dinsdagavond van 19.30-22.00 Proeflessen voor deze twee cursussen 5 lessen voor € 100,- Je mag altijd binnen lopen om te kijken.
Kennismaking met smeden op alle dagen door de week en zaterdag, blokken van 2 uur, bel voor een afspraak.
Kennismaken met lassenop alle dagen door de week en zaterdag, blokken van 2 uur, bel voor een afspraak
Een spiraal smedenOntwerp voor een sieraad.Het hakken van een jonge uit eikenhoutontwerp met 123D designdetails aanbrengenDe ogen zijn best moeilijkHet lassen van de dobbelsteen
Wim heeft een plan, hij wil een nestkast voor vogels in de vorm van een hoofd maken. Daarvoor moet hij eerst een holle vorm boetseren, om er daarna een hoofd van te maken. De mond, neus en oren worden er op gezet. Het mag een beetje een vreemde kerel worden. Om de nestkast schoon te kunnen maken krijgt hij een petje op, dat kan er af en zo kun je in de nestkast kijken.
Nestkast als karakterkop.
Het boetseren van ogen is altijd moeilijk, Wim heeft het goed aangepakt. Er zit een gaatje in de pupil. Aan de achterkant is het hoofd zo gemaakt dat het stevig tegen een stam van een boom gehangen kan worden. De oren dienen al ophang punten. Na het bakken is het hoofd geglazuurd, zodat het beter tegen weersinvloeden beschermd is. En er moet een aanvliegopening in komen, de grote bepaald welke vogel in het hoofd mag wonen.
Zoeken naar een goede plek voor het aan vlieg gat.
Bij het maken van een karakterkop, mag je lekker overdrijven en kun je je uitleven op de vormen van de neus, mond en gezicht. Dat maakt het leuk om te doen.
Half september beginnen de lessen beeldhouwen en boetseren en beeldhouwen in hout weer. Dit zijn jaar cursussen van 30 lessen. Je kunt dan optimaal profiteren van het aantal lessen en hebt veel tijd om aan een werkstuk te werken. Instromen kan. Daarnaast is het mogelijk blokken van 5 of 10 lessen te volgen.
Voor informatie en lestijden kun je op deze site kijken. Mocht het niet duidelijk zijn dan kun je altijd bellen 0614750754 of een email sturen naar info@habekotte.com
Over het boetseren van een kop heb ik al vaker geschreven. Het blijft fascinerend, hoe je het karakter van een persoon kunt vangen in klei. Het mooie van een kop maken, is dat je uitdrukking en emoties kunt vast leggen. Ook is het fijn, omdat het heel concreet is. Een hooft heeft oren, neus, mond, ogen, haren enz. Het doel is eigenlijk heel duidelijk. Maar dan begint het pas. Hoe ziet de neus eruit, waar zit die? Hoe krijg ik een sprekende mond. Waar zitten de oren en wat zijn dat ingewikkelde dingen! Voor een beginnend boetseerder is het vaak een moeilijke zoek tocht, met veel obstakels en hindernissen.
Het is zoeken naar de verhoudingen en de juiste vormen. Vaak is het zo moeilijk, dat je als cursist denk, nu heb ik een mooie neus, daar blijf ik af. Terwijl hij eigenlijk nog niet helemaal op de goed plek zit. Juist bij een portret moet je al zoekend werken en vooral niet te klein denken.
Meestal wordt er te pietepeuterig en te bang gewerkt. Je bent blij met wat je hebt en durft niet opnieuw een neus te maken. Toch is het beter om spontaner te werken. Om meer los te komen van je maniertje, kun je jezelf beperkingen op leggen. B.v. je mag alleen met één bepaald soort gereedschap werken. Of je mag niet vergen en strijken. Zo dwing je jezelf om op een andere manier te werken. Door de beperking moet je andere oplossingen verzinnen.
Je kunt ook naar andere kunstenaars kijken die portretten hebben gemaakt. Zo zie je dat het niet altijd nodig is om perfect anatomisch juist te werken. Het gaat om hoe het portret overkomt, wat drukt het uit. Wat is het karakter van de persoon.
Een kunstenares die een hele mooie website heeft met veel inspirerende video’s en films is: Mooniq Priem. Het is een genot om haar te zien werken.
Voor jezelf kan het ook goed zijn een aantal korte schetsen te maken, om niet te lang vast te blijven zitten aan je kop. Zodat je niet in de valkuil trapt van verder prutsen. Als je b.v. aan 3 koppen tegelijk werkt, kun je telkens weer wat afstand nemen en met frisse blik kijken.
Een project van Wim. Hij wil “de fles van Klein” begrijpen en daarom gaat hij er één maken. Het hele proces heeft meer dan een jaar geduurd. Ook omdat er lessen uit gevallen zijn door corona. Het proces van dit beeld laat zien, dat je veel geduld en doorzettingsvermogen nodig hebt om een bijzonder mooi resultaat te krijgen.
Zo is hij begonnen, hier zie je het binnenste van de fles.
Je ziet hier boven het begin van het werkstuk. “De fles van Klein” is een wiskundig begrip, met veel toepassingen. Wim is wiskundige en wil het principe van de fles met een oneindig oppervlak begrijpen. “De fles van Klein” is wel vaker gemaakt, soms van glas, dan kun je de binnenkant ook zien. Hierboven zie je ook wat er binnen in de fles van Wim zit, later als de vorm gesloten wordt, zie je het niet terug. De vorm wordt, zoals je ziet hol opgebouwd.
Als het de vorm van de fles klaar is met één opening, maar een oneindig oppervlak, wil Wim er een beeld van maken. Hij begint met poten en laat het langzaam groeien tot een soort draak. Het beeld krijgt ogen, een tong en oren. Alles wordt heel zorgvuldig aan de grondvorm vast geboetseerd. De poten zorgen er meteen voor dat de fles niet hoeft te liggen, maar kan staan. Hoe zorg ik ervoor dat een beeld goed blijft staan is een belangrijk beeldhouw probleem. Wim lost het goed op.
Stapje voor stapje veranderd de fles in een levend wezen.
Het wordt een vreemd wezen met een huid met schubben en stekels. Wim kan zich helemaal uit leven in het variërend in oppervlakte structuren en kleine vormen, als vinnen, haren lelletjes enz. Ik en de mede cursisten volgen zijn project en fantasie met aandacht en verbazing. Uit eindelijk is het beeld klaar en wordt gebakken. Altijd een heel spannende stap, vooral met veel kleine kwetsbare uitsteeksels. Gelukkig gaat het allemaal goed. De volgende stap is het beeld kleuren en transparant glazuren en nog eens bakken. Het resultaat mag er zijn, kijk maar.
Heel mooi in detail gekleurd, met blauw, gele en groene engobe.
Voor beginnende cursisten heb ik een serie opdrachten. De opdrachten zijn handvaten om technieken en beeldende vormen te zoeken. Ze dienen om je fantasie op een spoor te zetten. Of te onderzoeken wat je wel en niet wilt maken en leuk vindt. Alles moet je leren, ook boetseren. De opdracht in dit geval, was een passage/ persoon uit een boek, film of computerspel, als inspiratie bron te nemen. Plamyre houd erg van de gedichten en gedachten spinsels van Leo Vroman. Haar inspiratie is onderstaand gedicht.
Het idee was in eerste instantie een hoofd te maken waaruit warrige delen staken. Palmyre begint met het boetseren van het hoofd van Leo Vroman.
De kop begint vorm te krijgen.
Uiteindelijk vind ze het boetseren van het hoofd zo interessant en boeiend, dat ze besluit het hierbij te laten. Een goed lijkend portret vind ze belangrijk, dat is haar nieuwe uitdaging. Zo zie je dat een opdracht een heel anders kan op kan gaan, dan je eerst van plan bent. Dat is goed, je moet ontdekken, spelen en kiezen. Het is een hele kunst om van foto’s een portret van iemand te maken. toch is het Plamyre goed gelukt.
Het achterhoofd van een portret
Let op hoe de kop op het lichaam staat.
De blik in de ogen is belangrijk.
Portret boetseren van Leo Vroman
Een mooie en profiel foto.
let op de manier van afsnijden van de schouders.
In deze dia serie zie je goed, de ruimtelijkheid van een portret. Het achterhoofd is net zo belangrijk, als het gezicht. Samen zijn ze een grote vorm, die maakt, dat het een herkenbaar en menselijk portret wordt. Van alle kanten moet het een geloofwaardig persoon zijn. Dat is één van de dingen, die ik je kan leren. Let ook op het afsnijden van de schouders. In dit geval is het lichaam als sokkel voor het hoofd gebruikt. Hoe je dat doet, heeft veel invloed op de vorm en het portret. Over elk detail moet je nadenken en keuzes maken.
Dicky maakt een kleine pandabeer voor haar kleinkind. Het moet een grappige beer worden met een lieve uitstraling. Daarvoor heeft ze een mooi voorbeeld van een jonge panda beer opgezocht.
kleine panda
Hierboven is de beer al bijna af, het moeilijks zijn de oren, waar zitten ze precies, wat is de mooiste vorm.
Het is heel goed gelukt door de houding, het lachende mondje en de kleine ogen, meteen vertedering op te roepen. Het is best moeilijk, maar als het lukt je beeld de juiste uitdrukking mee te geven is dat een extra kick.
Mooie oogjes, lieve lach, wat een schatje.
Het opruwen van een deel van het hoofd en lijf geeft een zacht effect en is meteen het een goed contrast. De panda is immers zwart wit.
Het menselijk lichaam boetseren is heel interessant. De vormen zijn prachtig een heel inspirerend. Dat zie je aan alle mooie beelden in musea, kerken en aan gebouwen. Voor cursisten is het een uitdagend onderwerp. Tegelijk is het voor een beginner heel moeilijk.
Ton heeft een vrouwen lijf geboetseerd in rode klei
De vormen van een lichaam zijn heel complex. De verhoudingen heel belangrijk. Voor een beginner is een torso een aantrekkelijke werkvorm. Je kunt je consenteren op de grote lichaamsvorm. Het hoofd, de handen en de voeten kun je weg laten. Ton heeft hier voor het eerst een vrouwen lichaam geboetseerd.
Vrouwen torso van Ton. Deze torso is het resultaat van 5 proeflessen
Hier zie het zoeken naar de verhoudingen en de vormen van de borstkas en de buik. Hoe zitten de benen eigenlijk aan de romp. De cursist heeft dit in 5 proeflessen gedaan.
De benen van een jonge man kleien
Wim is de romp van een jonge man aan het maken is. Als hulp middel heeft hij de verhoudingen van een lichaam op een raster gezet. Dit helpt hem om de juiste lengtes van de lichaamsonderdelen te bepalen.
Herman is een meester in het boetseren van kleine dierfiguren.
Hij haalt zijn inspiratie uit dierenboeken en natuur tijdschriften.
Je kunt het niet zo gek bedenken of hij heeft het dier al eens in klei gemaakt.
Behalve de regenworm wil maar niet lukken. Hij heeft één keer een poging gedaan, toe is hij helaas gebroken.
De kleine tijger van Herman
De kleine tijger zit op een tak, zijn dieren zitten meestal ergens op.
Boetseer technisch is dat slim, zo zijn de tere poten beter beschermd tegen afbreken. Dieren worden vaak gefotografeerd, als ze ergens opzitten.
Herman werk intuïtief, hij begint gewoon en na een paar lessen zit er een aantrekkelijk diertje je aan te kijken. Ondanks zijn beperkte zicht, slaagt hij erin het karakter van het dier vast teleggen.
Het boetseren van een portret is een moeilijke opgave.
Wim heeft zich als doel gesteld een portret te maken van zijn vrouw.
Eigenlijk is het beter om de persoon die je wilt maken voor je te hebben zitten, zodat je hem of haar ruimtelijk kunt zien.
Van foto’s interpreten is veel lastiger, omdat ze plat zijn.
Maar goed, dat kan nu eenmaal niet altijd.
Het is belangrijk goed te beginnen. De kop boetseer je op een lange stok, zorg ervoor dat hij vergenoeg boven de grond zweeft, want je moet ook goed bij de kin en hals kunnen komen.
De begin vorm van het hoofd.
De basis vorm is eigenlijk het belangrijkst, dat bepaalt de verhoudingen. Een hoofd is een soort ei, met de kin als punt. De hoogt, lengte en breedte bepalen of iemand lijkt. Voor de gelijkenis is het ook heel belangrijk hoe het hoofd op de nek staat.
Hoe draagt iemand zijn hoofd.
Je kunt een persoon aan zijn schaduw achter een laken herkennen, dat betekent, dat veel details er niet toe doen om iemand te herkennen. Wel de grote vorm en lijnen.
Lang vormen en bijsturen
Als je met foto’s werkt, zorg er dan voor dat je van alle kanten foto’s maakt.
Nu is de grote vorm naar tevredenheid en kan het zoeken naar de positie van de ogen, neus en mond beginnen. Daar voor kun je hulp lijnen trekken. Plaats neus, ogen, mond en oren eerst vooral niet te precies, zodat je ze makkelijk weg kunt halen of verplaatsen.
Haar en oogkassen aanbrengen.
Maak je meteen een mooi oog en zit het niet op de goede plek, dan heb je er niks aan. Gun je zelf de vrijheid om te blijven zoeken en veranderen. Dan krijg je het beste resultaat.
Wim heeft lang en gedetailleerd aan zijn portret gewerkt.
Details aanbrengen
Het haar is ook belangrijk, want het vormt een volume wat zorgt voor herkenning.
Alles zit erop, nu de uitwerking nog.
De ogen zijn het moeilijkst, daar ga ik later wel eens op in.
Ook de mond zorgt voor veel uitdrukking, hier is ze nog te strak.
Wel zie je al mooi de vormen van de wangen en hoe de mond en kin eruit komt.
Het portret na het bakken
Als het portret klaar is wordt het uitgehold en gebakken.
We hebben kranten op de stok gedaan, zodat het al gedeeltelijk hol is. Voor de zekerheid lichten we de schedel en kijken of de wanddiktes egaal zijn.
Het bakken is goed gegaan.
Je kunt hier zien dat de uitstraling van gebakken klei weer heel anders is.
Het is een mooi dromerig hoofd geworden.
Ruimtelijk werken, beeldhouwen in hout, smeden, boetseren, creatieve cursussen
