Je kunt op verschillende manieren een beeld van klei maken.
Martijn bouwt zijn beelden op uit worstjes klei.
Op deze manier kun je makkelijk allerlei vormen maken. Het voordeel is dat je beeld meteen hol is.
(Een massief kleibeeld moet je uithollen, als je het wilt bakken)
Toren van klei
Veel vormen mogelijk
Hier blijven de worstjes zichtbaar.
De worstjes klei moet je goed aan drukken, anders hechten ze niet goed op elkaar. Aan de binnenkant kun je ze samen wrijven, zodat het een geheel wordt. Dat kan natuurlijk ook aan de buitenkant, maar dan krijg je niet zo’n mooi ritme en patroon. Je kunt op allerlei manieren de worstjes op elkaar stapelen, er ontstaan dan steeds andere ritmes en structuren.
De verschillende onderdelen kun je apart maken en later tot een beeld samen voegen.
Belangrijk is, dat de wanddikte gelijkmatig is.
Voor het maken van een beeld van hout heb je natuurlijk het juiste gereedschap nodig, maar net zo belangrijk is een goed stuk hout.
De meeste houtsoorten zijn geschikt om een beeld uit te hakken.
Globaal kun je zeggen, dat constructie hout; waar kozijnen, ramen en balken van worden gemaakt niet geschikt is. Deze houtsoorten hebben lange vezels, waardoor het hout geschikt is om in de lengte veel krachten op te vangen. Deze draderige structuur maakt, dat het hout bij het hakken makkelijk splijt en scheurt.
Bovenstaand beeld is gemaakt van berkenhout, dit hout is mooi licht en goed te bewerken.
Het beeld is opgebouwd uit verschillende onderdelen die aan elkaar gelijmd zijn. Zo kun je een complexe vorm toch uit hout maken.
Anders had je een gigantische boomstam nodig en veel problemen gekregen met de nerfrichting van het hout.
De armen zijn b.v. gemaakt van dunne takken en de viool van een plat stuk stam. Nog een voordeel is, dat je een onderdeel eerst kunt maken en later aan het beeld zetten, je kunt zo overal goed bij.
Het beeld is gemaakt door Frederyke en later nog beschilderd.
Het boetseren van een paard of pony is een moeilijke opdracht.
Niet alleen om het dier levensecht te laten lijken en de anatomie , maar ook het technisch aspect plaatst de beeldhouwer voor moeilijkheden.
De benen van een paard zijn slank en dun, ze dragen wel een behoorlijk lichaamsgewicht. Het nadeel van klei het is eigenlijke slappe modder. De klei beentje kunnen nooit het gewicht dragen van het hele dier. Daarom moet je zorgen voor extra ondersteuning, in de vorm van een blok klei onder de buik.
Als het beeld bijna af is, kun je het paard uithollen en het blokje eronder vandaan halen. Je plaatst het wel weer terug, maar dan losgesneden, zodat de pony er nog steeds op kan steunen. Zo gaat hij ook de oven in. Het blokje plakt niet aan het paard vast met het bakken. ( alleen bij ongeglazuurd bakken)
Dit probleem doet zich niet alleen bij paarden en pony’s voor, ook bij alle andere viervoeters en ook bij het boetseren van een mens.
Je moet maar eens naar klassieke beelden kijken, heel vaak staan ze ergens tegenaan, of hangt er een doek of kledingstuk naar beneden.
Dit is niet alleen voor de compositie, maar lost het
stabiliteitsprobleem op.
In de werkplaats op de dijk kun je een smeedworkshop volgen, waarin je kennismaakt met het mooie vak van de smid.
De workshops zijn geschikt voor jong en oud, het kan ook met een kleine groep.
Je leert hoe je een goed vuur maakt, een hamer vast houdt en hoe je achter een aambeeld moet staan.
Je maakt een klein werkstuk dat je mee naar huis kunt nemen.
Anne achter het aambeeldAls het ijzer heet is moet je het smeden.
